…Kulturalny Samuraj….

…tak, kultura, szacunek i elegancja – to nieodłączne cechy samurajów z dworu naszego Shoguna. Ponieważ zauważyliśmy, że w czasach wojen i szalonego świata, takie proste sprawy jak mówienie dzień dobry, dziękuje, proszę, przepraszam, do widzenia…nie jest coraz częściej odruchem naturalnym – będziemy codziennie pracować nad przywróceniem tego stanu do właściwej równowagi. Być może, gdy spotkamy się w dojo po wakacjach, nie będziemy już „niewidocznymi sempaiami” których omija się po wejściu do dojo jak mebel i przebiega obok do szatni bez słowa „dzień dobry”. Może niektórzy dowiedzą się, że nie wypada wpadać w słowo kiedy rozmawiają starsi, należy grzecznie prosić zamiast wymagać i oczekiwać, dziękować jak mama zrobi kanapki do szkoły albo poda kurtkę przy wyjściu, podnieść „nie swój papierek” we wspólnym pokoju, sprzątnąć kiedy brudno „bez rozkazu” i czekania aż zrobi to „pani do sprzątania” itd. Można by tu wymieniać te małe grzeszki, które codziennie są popełniane… Tak często w pośpiechu nie zwracamy uwagi na te proste rzeczy, a potem nie możemy się nadziwić, że ktoś o kimś tak bez szacunku, bezczelnie, bez kultury, że żąda, że się domaga, że co sobie myśli, że jak tak można?…
Może być też, że słowo „przepraszam” odzyska dawną wartość i będzie znaczyło ” zrobiłem/-łam głupotę, więcej nie będę” a nie tyle co napis na dropsach.
Mamy świadomość, że całego świata nie naprawimy…ale może chociaż mały kawałek? Ten własny?:) Mówią, że diabeł tkwi w szczegółach…póki szczegół mały..to i diabeł wydaje się niegroźny. Ale diabły mają to do siebie, że rosną znacznie szybciej niż anioły…:)