Last day in Jakubowo

A to było tak:
Najpierw była gra terenowa, w której na różnych punktach pochowanych w lesie, trzeba było zrobić rożne rzeczy, żeby zdobyć kawałki układanki,  której potem cały obóz układał rozwiązanie. I tak na trzeba było zbudować elektrownię wiatrową z wiatraczków, przekazać odpowiednio uprzejmie list do adresata, poprosić grzecznie zombie o umożliwienie przejścia, oczyścić las ze śmieci, wyłowić wiadomości z jeziora (czyli aikidocka wersja Message in the bottle:)), wyszukać i poprawić błędy w zachowaniu w przedstawianych scenkach, kulturalne kalambury oraz sprawdzian z etykiety dojo. Wszystkie drużyny przeszły na jasną stronę mocy 🙂 i na końcu z puzzli ukazał się napis „sayonara” co w języku naszych japońskich braci oznacza ni mniej ni więcej ” do widzenia”.
A potem był obiad a po obiedzie ostatni trening i egzamin dla Czarnych. No nie powiem, było nieźle, wszyscy zdali i było na co popatrzeć.:) A po egzaminie – rozdanie nagród i wyniki turnieju.

W konkursie czystości całkowicie i absolutnie cały obóz zdeklasowali Żółci Ninjago. Zatem swobodnie możecie sobie Państwo odpuścić takie rzeczy, jak ścielenie łóżka za juniora, zamiatanie i mycie podłogi, układanie rzeczy w szafkach…tylko tak jak powiedziałam – musi być zachowany obozowy dryl:) i najlepiej go z nich nie wybijać. Czyli zaraz po powrocie do domu, wystawić rano z łóżka nie zważając na protesty, zrobić poranną przebieżkę dookoła stołu a następnie odesłać do wyznaczonych zajęć.Śniadanie dopiero po sprzątnięciu pokoju 🙂 – w wersji „śniadanie najpierw” istnieje ryzyko, że będa się mamlasić przy stole :)))
Drugie miejsce w sprzątaniu zajęły Błękitki, a trzecie – Fioletki.

W najważniejszym turnieju obozu jak zwykle czerwone pasy przyznano w dwóch kategoriach – starszej i młodszej
W grupie młodszej w tym roku pierwsze miejsce zdobyły Czerwone Red Bulle! Hurraaa!. Miejsce drugie przypadło Błękitkom, a trzecie Zielonym Piłkarzom.
W kategorii starszej- Fioletki zdeklasowały chłopaków po raz drugi zajmując miejsce pierwsze. Na drugim uplasowali się o krótki pysk Brązowi Chłopcy, a na trzecim Niebieskie miecze.
Potem zdjęcia grupowe, obowiązkowo z czerwonymi pasami, zdjęcie całego obozu i kolacja. A po kolacji mecz w piłkę nożną Sempaie vs Czarni. No i tu zaczeły się kolejne emocje, kiedy Czarni już na początku wpakowali Sempaiom pierwsza bramkę. Ale jak to bywa w polskim futbolu – na tym hurraoptymizmie się skończyło. Ostatecznie doświadczenie wygrało z gorącą młodą krwią i Sempaie ograli Czarnych 2:1. Strefa kibica była jak sie patrzy, nawet pojawiły się pompon girls;) kibicujące Sempaiom:)
Potem wszyscy poszli na ognisko i zajęli się pieczeniem chleba i przeżywaniem po raz kolejny emocji z całego dnia.
A na końcu zrobiła się późna noc…i mali aikidocy poszli grzecznie spać:)

Tak, że proszę o wybaczenie wszystkich, którzy pomimo mojego apelu jednak próbowali się dodzwonić – ale naprawdę nie było kiedy i jak gadać przez telefon.

Dzisiaj od rana pakowanie, sprzątanie (chociaż niektórzy to już byli spakowani dzień wcześniej), śniadanie, pożegnania i jedziemy do do domu.

Jest jeszcze kilka historyjek do opowiedzenia, ale chwilowo ich nie napisze bo trochę niewygodnie tu z kompem na kolanach i choroba lokomocyjna mówi, że czas przestac patrzeć na klawiaturę:) Ale zaglądajcie tu jeszcze, jutro przyjdzie czas na podsumowanie, refleksje, reminiscencje i wnioski:) to i pojawią się nowe posty.
No i tak jak obiecałam – będą zdjęcia. Mnóstwo zdjęć. W ciągu obozu się naprawdę nie udało, wybaczcie – dzieci maja pierwszeństwo przed public relations.

z trzeciego autokaru właśnie wyjeżdzającego z burzy na piękne słońce – relacje dla Was zdawąła
Yoshi